کره جنوبی: نمایشگاه شمن‌گرایی کره‌ای
پلی زنده میان ارواح، نیاکان و انسان‌ها را از دریچه خرد کهن و سنت‌های زنده شمن‌گرایی کره‌ای کشف کنید.
چیدمان و تجربه نمایشگاه
نقشه نمایشگاه
چیدمانی تعاملی شامل فضاهای آیینی شمنی، محراب نیاکان و مکان‌های مراسم سنتی.
سالن اصلی نمایشگاه
ارائه لباس‌های مودانگ، سازهای مقدس و اجراهای غرق‌کننده آیین شمنی.
فضای آیینی مقدس
آرایش سنتی آیین گوت با ردای پنج‌رنگ و لوح نیاکان که نماد پیوند معنوی است.
ریشه‌های تاریخی
شمن‌گرایی کره‌ای (موئیسم، 무속) یکی از قدیمی‌ترین سنت‌های معنوی شبه‌جزیره کره است که قدمتی بیش از سه هزار سال دارد. پیش از بودیسم و کنفوسیوسیسم پدید آمد و همگام با دگرگونی‌های پادشاهی، اجتماعی و سیاسی کره، همواره تحول یافته است.
توسعه و شکل‌گیری
در ابتدا در جوامع قبیله‌ای حول قدرت‌های طبیعی و پرستش نیاکان شکل گرفت و سپس به تدریج با بودیسم، تائوئیسم و باورهای بومی درآمیخت. نقش مودانگ (شمن زن) به عنوان میانجی معنوی و شفابخش جامعه مرکزی شد.
شخصیت‌ها و نمونه‌های شاخص
مودانگ (무당)
شمن‌های زن کاریزماتیک که به عنوان میانجی معنوی، شفابخش و رهبر آیین عمل می‌کنند.
باکسو (박수)
شمن‌های مرد که در آیین‌های روستایی یا ملی تخصص دارند.
سانسین و نیاکان باستانی
ارواح کوهستان و نیاکان محترم که سنت معنوی را هدایت می‌کنند.
مفاهیم کلیدی و باورها
هان (한)
درد یا اندوه عمیق جمعی که با آیین شمن‌گرایی درمان می‌شود.
جونگ (정)
پیوند عاطفی عمیق که خانواده و جامعه را متحد می‌کند.
نونچی (눈치)
حساسیت معنوی و آگاهی نسبت به انرژی‌ها و هماهنگی.
سینبیونگ (신병)
بیداری معنوی که نشانه دعوت به شمن شدن است.
اصول بنیادین
تعامل و احترام
مسئولیت‌های متقابل میان انسان، ارواح و نیاکان.
پاکسازی
پاکسازی آیینی برای بازگرداندن تعادل و هماهنگی.
تبدیل
غلبه بر دشواری‌ها با مداخله معنوی و آیین.
هماهنگی با طبیعت
احترام عمیق به کوه‌ها، رودخانه‌ها و زمین به عنوان موجودات زنده.
نمادهای مقدس
ردای پنج‌رنگ (اوبانگ‌سک)
آبی، قرمز، زرد، سفید و سبز؛ نماینده آسمان، زمین و هماهنگی.
بادبزن، طبل و زنگ
سازهای مقدس برای فراخوان و هدایت انرژی‌های معنوی.
لوح نیاکان (جوجو)
لوح‌های چوبی با نام نیاکان برای احترام و یادبود.
توتم‌ها (جانگ‌سونگ)
نگهبانان چوبی که مرز مکان‌های مقدس و محافظت‌شده را تعیین می‌کنند.
آیین‌ها و مراسم اصلی
گوت (굿)
آیین‌های شمنی بزرگ برای درمان، حفاظت و بزرگداشت نیاکان.
جسا (제사)
مراسم یادبود که خانواده‌ها را به ارواح نیاکان پیوند می‌دهد.
نریم گوت
آیین ورود شمن جدید پس از دعوت معنوی.
دودانگ گوت
آیین‌های روستایی برای حفاظت و برکت جامعه.
تاثیر جهانی و بازتاب فرهنگی
سنت زنده
شمن‌گرایی کره‌ای نه فقط در کره، بلکه در جوامع مهاجران کره‌ای در سراسر جهان به عنوان سنتی زنده ادامه یافته و الهام‌بخش هنر، تئاتر و موسیقی معاصر است.
میراث فرهنگی
با وجود سرکوب تاریخی، شمن‌گرایی در دل زندگی مردم باقی مانده و مراسم خانوادگی، تقویم کشاورزی و جشن‌های اجتماعی را شکل داده است.
شناسایی ملی
امروزه به عنوان میراث فرهنگی ناملموس شناخته می‌شود و در حافظه ملی محافظت می‌گردد و یکی از پدیده‌های فرهنگی همبستگی‌آفرین کره است.
متون ادبی و معنوی
سنت شفاهی
از طریق ترانه‌ها، داستان‌ها و اجراهایی که نسل به نسل منتقل شده‌اند، منتقل می‌شود.
سرودهای اسطوره‌ای (موگا)
سرودهای مقدس و راهنمایی‌های آیینی که به وسیله دانشمندان حفظ شده‌اند.
متون آیینی
متون آیینی که روایت‌های کهن را حفظ می‌کنند.
اماکن و بناهای مقدس
کوه تائ‌بک (태백산)
کوهی مقدس برای آیین‌های ملی و خانه افسانه‌ای دانگون.
زیارتگاه جونگمیو (종묘)
میراث جهانی یونسکو در سئول برای آیین‌های شاهانه نیاکان.
زیارتگاه‌های روستایی
مکان‌هایی برای برگزاری منظم آیین‌های گوت اجتماعی و جنگل‌های مقدس.
زیارتگاه‌های خانوادگی نیاکان
در خانه‌ها و روستاهای کره‌ای، به عنوان نقطه تمرکز مراسم جسا حضور دارند.
حکمت جاودان
«در رقص مودانگ، زخم‌های ملت به شفای روح بدل می‌شود و صدای نیاکان با باد بازمی‌گردد.»— ضرب‌المثل سنتی جامعه شمن‌گرای کره‌ای