نمایشگاه شمن‌گرایی مغول
با تجربه‌ای فراگیر، سنت‌های معنوی و خرد ژرف شمن‌گرایی مغول را کشف کنید.
طراحی و تجربه نمایشگاه
نقشه نمایشگاه
طراحی تعاملی شامل بخش‌های آیینی شمنی، اوووهای مقدس و نمایش یورت‌های سنتی مغولی.
سالن اصلی نمایشگاه
ارائه طبل‌های شمنی، لباس‌های آیینی و اشیای مقدس دشت‌های مغولستان.
عبادت آسمان مقدس
ارائه‌ای فراگیر به افتخار تِنگری (آسمان آبی ابدی) همراه با نذورات و آیین‌های سنتی.
ریشه‌های تاریخی
شمن‌گرایی مغول یکی از کهن‌ترین سنت‌های معنوی بشری است که ریشه آن به دست‌کم پنج هزار سال پیش و قبایل کوچ‌نشین دشت‌های اوراسیا بازمی‌گردد. این آیین به‌عنوان سامانه دانش معنوی مبتنی بر طبیعت توسعه یافته و تحت تأثیر پهنه وسیع مغولستان و احترام عمیق به تِنگری (آسمان آبی ابدی) شکل گرفته است.
شکل‌گیری و توسعه
شمن‌گرایی در میان طوایف کوچ‌نشین به‌عنوان ارتباط مقدس با ارواح طبیعت و نیاکان شکل گرفت. این سنت در میان اقوام ترک و مغول رونق یافت و در دوران چنگیزخان به جهان‌بینی غالب امپراتوری مغول بدل شد؛ جایی که چنگیزخان قدرت خود را به خدای آسمان، تِنگری، منسوب می‌دانست.
شخصیت‌ها و رهبران کلیدی
شمن‌ها (Böö, Udgan)
رهبران معنوی که در میان جهان‌ها سفر می‌کنند و برای جامعه شفا و راهنمایی می‌آورند.
چنگیزخان (چینگِس‌خان)
به‌عنوان نیای نیمه‌خدایی و متحدکننده مغولستان و چهره‌ای اسطوره‌ای در شمن‌گرایی محترم شمرده می‌شود.
ارواح نیاکان
بزرگان درگذشته و بنیان‌گذاران طایفه که الهام و حمایت می‌بخشند.
مفاهیم و باورهای اصلی
تِنگری‌باوری
پرستش تِنگری (آسمان آبی ابدی) به‌عنوان قدرت کیهانی برتر.
جهان‌شناسی سه‌گانه
سه قلمرو بالا، میانه و پایین که با درخت جهان به هم پیوند خورده‌اند.
جان‌باوری
همه اجزای طبیعت دارای روح‌اند و احترام به نیاکان اساس است.
ارتباط معنوی
شمن‌ها با طبل، خلسه و قربانی، واسطه بین جهان‌ها می‌شوند.
اصول بنیادی
هماهنگی با طبیعت
زیستن در توازن با جهان معنوی و نیروهای طبیعت.
احترام به نیاکان
گرامی‌داشت روح طایفه و تبار خانوادگی به‌عنوان پیوندهای معنوی.
رفاه جمعی
هماهنگی جمعی بر خواسته‌های فردی ارجح است.
چرخه زمان
نوسازی فصلی و چرخه‌های طبیعی هستی.
نمادهای مقدس
طبل شمنی (تووشوور)
ابزاری برای ورود به خلسه و سفر معنوی میان جهان‌ها.
اووو (توده سنگی)
نشان‌های مقدس که زمین و آسمان را در مکان‌های مقدس پیوند می‌دهند.
گرگ، عقاب، اسب
مهم‌ترین توتم‌ها که نماد محافظت، بصیرت و سفر هستند.
روسری آبی (خداگ)
نماد تِنگری و تقدیم احترام به ارواح.
آیین‌ها و مناسک اصلی
آیین شمنی
طبل‌زنی، سرود و فراخوانی ارواح در حلقه‌های مقدس.
نذورات به نیاکان
شیر، آیراگ (شیر اسب تخمیرشده) و غذا بر محراب خانوادگی یا اووو تقدیم می‌شود.
آیین‌های شفابخشی
بازگرداندن روح، تعادل انرژی و رفع نفرین‌های معنوی.
جشن‌های فصلی
تساگان سار، انقلاب تابستانی و جشن برداشت محصول.
تاثیر جهانی و بازتاب فرهنگی
میراث زنده
شمن‌گرایی مغول میراث معنوی زنده مغول‌ها و بوریات‌هاست؛ بر فرهنگ‌های آسیای مرکزی تاثیر گذاشته و پس از سرکوب شوروی، به عنوان نماد هویت ملی احیا شده است.
پایه فرهنگی
شمن‌گرایی آداب، فولکلور، هنر و حکومت مغول را شکل داده است—به ویژه فرمان الهی که چنگیزخان ادعا می‌کرد. جهان‌بینی شمنی پایه احترام به طبیعت و انسجام جامعه است.
گستره جغرافیایی
در سراسر مغولستان، مغولستان داخلی و اقوام سیبری رواج دارد. کوه‌های مقدس، اوووهای دشت و اماکن مقدس کنار رودخانه در منطقه پراکنده‌اند؛ اولان باتور و دریاچه بایکال از مراکز اصلی هستند.
متون معنوی و سنت‌های مهم
سنت شفاهی
دانش از طریق نسب خانوادگی و مناسک انتقال می‌یابد.
تاریخ پنهان مغولان
حماسه‌ای از قرن سیزدهم که تاریخ و افسانه‌های شمنی را درهم می‌آمیزد.
افسانه‌های حماسی و شجره‌نامه‌ها
داستان‌هایی که توسط شمن‌ها نقل شده و خرد نیاکان را حفظ می‌کند.
اماکن و بناهای مقدس
بورخان خلدون
مقدس‌ترین کوه که با چنگیزخان و درخت جهان مرتبط است.
اوووها
توده‌های سنگی بر فراز قله‌ها، گذرگاه‌ها و کنار رودها.
چشمه‌های مقدس
مکان‌هایی برای پاکسازی آیینی و برگزاری آیین‌های دعای خیر.
یورت‌های سنتی
کانون‌های معنوی و آیینی زندگی روزمره کوچ‌نشینان.
آموزۀ به‌یادماندنی
«کسی که نیاکانش را فراموش کند، مانند رودی بی‌سرچشمه و درختی بی‌ریشه است.»— ضرب‌المثل مغولی